Rozdział 1
Kim jesteś ślicznotko?
------------------------------------------------------------------------------------------

Elsa wyjrzała przez okno. Miasto Arendell w którym mieszkała pięć lat temu, było ponure, szare i spowite czarnym dymem przypominajàcym piasek. Kobieta westchneła, kiedyś było piękne, radosne. Wielkie fontanny w których bawiła się jako dziecko zostały zburzone. Pałac króla niegdyś był biały, wielki, zdobiony roślinami. Teraz jest czarny, osmolojny, wszelka roślinność obumarła. Elsa znowu westchneła - czas na trening - pomyślała. Ubrała sukienkę, błękitną ozdobioną w śnieżynki i płaszcz do kompletu. Wyszła ze swojego domku. Stworzyła go pięć lat temu z lodu, piękne zdobienia zdobiły dach i okna. Podobał się jej. Elsa zamkneła oczy i poszła przed siebie, - polanka do ćwiczeń, polanka do ćwiczeń, polanka do ćwiczeń. To zawsze działało. Wystarczyło pomyśleć i znalazłeś się tam gdzie chciałeś. Dziewczyna była bardzo wdzięczna lasu za ten dar. I już koniec. Elsę otaczały tarcze, liany do wspinania, drabinki, materacei pniaki. I już strzała formowała się w prawej dłoni Elsy a w lewej łuk. Gotowe. Strzała na cięciwe, napinamy, celujemy, puszczamy i już koniec. Trafione. Dziewczyna usłyszała szelest, trzask łamanej gałązki i z okrzykiem bojowym zza krzaków wybiegł chłopak na oko 20 letni.
- Kim jesteś? - zapytała Elsa
- Jestem Jack a co?
- Kim jesteś? Nie jak się nazywasz. - powiedziała dobitnie Elsa.
- Jestem strażnikiem marzeń - powiedział bez cienia urazy. - I właśnie odkryłem że...
- No co takiego odkryłeś?
- Że jestem w tobie zakochany. - powiedział chłopak prosto z mostu.
Elsę zamurowało, jakiś palant w niebieskiej bluzie, brąz spodniach bez butów z białymi włosami i czerwonymi oczami mówi jej że się w niej zakochał.
- A ty kim jesteś śliczna?
- Nie będę się do ciebie odzywać dupku - odpowiedziała
- To się jeszcze zmieni, takie jest twoje przeznaczenie - powiedział tajemniczo i rozpłynął się w powietrzu.